Co to jest herezja?
O. Jest to uporczywe obstawanie przy swym zdaniu w rzeczach wiary.
P. Kto staje się winnym takiego uporczywego obstawania?
O. Ten, który zdanie swoje wyżej stawia nad naukę całego Kościoła.
P. Kiedyż to się dzieje?
O. Wówczas, gdy kto przy tłumaczeniu Pisma św. w przeciwnym znaczeniu niż to Kościół rozumie obstawa.
P. Czy wszyscy kacerze starali się swoje nauki Pismem św. dowodzić?
O. Wszyscy, nie wyjąwszy ani jednego kacerza.
P. Na czym opierali arianie swoją naukę: że Syn Boży nie jest współistotny z Bogiem Ojcem?
O. Na słowach Pana Jezusa w r. XIV, w. 28 Ewangelii św. Jana: "Ojciec jest większym niż ja".
P. Na czym uzasadniali swój błąd macedonianie, zaprzeczający Bóstwa Duchowi Świętemu?
O. Na zdaniu św. Pawła w liście do Rzymian r. VIII, w. 26: "Samże Duch prosi za nami wzdychaniami niewymownymi".
P. Jak manichejczykowie starali się dowieść, że Syn Boży nie przyjął na siebie prawdziwego ciała a tylko pozorne?
O. Tymi słowy św. Pawła do Filipian II, 6: "Który będąc w postaci Bożej, nie poczytał tego za drapiestwo, że był równym Bogu; ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym ludziom i postawą znaleziony jako człowiek".
P. Na czym opierali swój błąd nestorianie twierdząc, że w Chrystusie są dwie Osoby?
O. Na słowach listu do Kolosan II, 9: "W Nim (w Chrystusie) mieszka wszystka zupełność Bóstwa cieleśnie".
P. Na co się powoływali eutychianie za swoją nauką, że w Chrystusie jest tylko jedna natura?
O. Na słowa Ewangelii św. Jana I, w. 14: "Słowo stało się Ciałem".
P. Na co powoływali się pelagianie twierdząc, że człowiek żadnego grzechu po Adamie nie odziedziczył?
O. Na zdanie Ezechiela Proroka r. XVIII, w. 20: "Syn nie poniesie nieprawości ojcowej".
P. Jakież było źródło tych wszystkich błędów?
O. Zarozumiałość tych ludzi, że ich własne samowolne tłumaczenie Pisma św. jest wyższym nad zrozumienie i tłumaczenie całego Kościoła.
[Katechizm Polemiczny, O. Jan Jakub Scheffmacher SI]
Komentarze
Prześlij komentarz